بررسی رابطه بین پرخاشگری و سبکهای دلبستگی در کودکان دبستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه پرخاشگری و سبک دلبستگی در کودکان دبستانی انجام گرفته است. نمونه آماری تحقیق شامل 180 نفر دانش آموز دبستانی ( 7تا 11سال)، (90پسر،90دختر)تعیین شد که به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. نمونه ها با اجرای پرسشنامه خصوصیات جمعیت شناختی و ملاکهای ورود آزمودنی ها، مقیاس پرخاشگری آشکار و رابطه ای کودکان دبستانی و پرسشنامه سبک دلبستگی برای کودکان (سن نهفتگی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان پرخاشگری در کودکان دبستانی با سبک دلبستگی ناایمن بیشتر از کودکان ایمن است و سبک دلبستگی اجتنابی بیش از سبک دلبستگی دوسوگرا توانایی پیش بینی پرخاشگری فیزیکی را دارد.همچنین میانگین نمرات پسران در پرخاشگری آشکار و رابطه ای بیش از دختران بود،بدین معنا که پسران پرخاشگرتر از دختران بودند. علاوه بر این یافته ها حاکی از این بود پرخاشگری پسران اغلب از نوع فیزیکی است اما در پرخاشگری رابطه ای تفاوت معنا داری میان دختران و پسران وجود ندارد.لذا آنچه از پژوهش بر می آید نشان می دهد که سبک دلبستگی ناایمن توانایی شخص را در ایجاد روابط متقابل مختل می کند و احتمال بروز رفتارهای پرخاشگرانه را افزایش می دهد.